post tsunami project

Zo das een tijdje geleden he?! Nou ik zal het proberen kort te houden want over een paar dagen ben ik thuis om het allemaal live te vertellen.
Het project staat centraal in de afgeliopen 2,5 weken. Hoewel ik iets zal vertellen gaat het je voorstellingsvermogen te boven.
De dag van aankost heb ik iedereen ontmoet: 4 vrijwillligers, Monica die het project heeft geleid, Claudio de partner van Monica ook Italiaan en 8 thaise tiener jongens. Ik kon meteen aanschuiven voor lunch wat een inleiding bleek tot het lekkerste eten 3 keer per dag! De meesten zaten wat voor zich uit te kijken hetgeen ik niet bepaald gezellig vond... later begreep ik waarom, zij kwamen net terug van het werk.
We verbleven in een prachtig huis bijna aanhet strand. Het huis was onderdeel van een luxe resort dat daar ooit was... Het project wasa gericht op het schoon maken van het mangrove bod dat achter het resort ligt. Alle troep die uit het resort is weg gespoeld lag in hde mangrove verspreid. een tweede doel was delen van de mangrove opnieuw aan te planten en te zorgen voor een aantal paden zodat Claudio in de toekomst de hergroei van de bomen en planten kan volgen (wetenschappelijk ond.)
Enorm zwaar werk! allemensen. Ik was 2 keer per dag helemaal doodop. na de lunch en na het avondeten. 9uur naar bed 7 uur op. Maar het was erg gezellig heel leerzaam (al moest ik eeerst mijn itailaans op krikken om er wat van te verstaan!) en erg mooi. Alles ging goed totdat er een tsunami waarschuwing kwam midden in de nacht. We hebben met een man of 12 2 uur boven op een berg gezeten angstvallig luistyerend naar de zee. Via de telefoon wisten we dat het giong om een aardbeving op bijna de zelfde plek vaN 7,4! Maar geen golven dit keer gelukkig. Monica en Claudio vertrokken de volgende dag naar het vaste land samen met de 8 jongens waarvan er maar 4 terug zouden keren naar het eiland. Claudio kwam de dag erna terug en bleef, Monica hebben we alleen 's middags een keer tegu gezien. Voor hun was het de 2e keer dat ze op die berg zaten... verschrikkleijk moet het geweest zijn, ik kan me er nu pas iets bij voorstellen. twee van de vrijwilligers van het voormailge zeeschildpadden project zijn omgekomen en van de 3 dorpen die op het eiland waren is er nog maar een over. Het eiland is heel hard geraakt. Ik heb er heel veel geleerd en inzicht gekregen in de omvang van de ramp en de angst die diep in de mensen zit daar voor de zee.
voor zover het werk...
daarna ben ik gaan klimmen voor 4 dagen in Ton Sai bij Krabi. echt ongelovelijk! prachtige rots formaties boven een azuurblauwe zee met witee palm stranden... tenminste als het mooi weer is. Ik had 2 dagen regen... desalniettemin toch een leuke tijd gehad en lekker geklommen. Nu nog naar de andere kant van thailand voor wat duik plezier en dan opweg naar huis, naar mijn kamertje, mijn liefje en de rest vanhet dagelijkse leven.
groet en tot snel